Snowmobile Safari to Grønfjorden 9 uur - 140 km 16maart 2024

Na onze eerste geweldige kennismaking eergisteren met een sneeuwscootertocht, kiezen ze vandaag voor een langere tocht. https://neverhome.be/poolgebieden/spitsbergen/sneeuwscooter-tempelfjorden/

We worden om 9 uur opgehaald door Svalbard Expeditions en naar hun basiskamp gebracht, dat 10 minuten verderop ligt. Daar ontvangen we warme kleding en een korte briefing voordat we klaar zijn om te vertrekken.

Al snel wordt duidelijk dat de rit van vandaag meer behendigheid vereist. We rijden over heuvels en door smalle bevroren rivierbeddingen die de nodige concentratie en stuurkracht vereisen. Regelmatig hangen ze naast de sneeuwscooter om tijdens de bochten makkelijker te draaien. 

Naarmate we dieper het binnenland van Spitsbergen doorkruisen, wordt het landschap steeds dramatischer. Steile pieken rijzen op uit de ijsvlaktes.  De wondermooie omgeving is onbeschrijfelijk, de rust en stilte laat zich niet vatten een foto. 

We steken een uitgestrekte ijsvlakte over, een sterke wind steekt op, waardoor de temperatuur daalt tot -40. Stuifsneeuw maakt de zichtbaarheid moeilijk en we hebben onze spierkracht nodig om tegen de wind in te sturen.

De gidsen nemen het besluit om de route aan te passen.

We zetten koers naar Grumant: Een verlaten mijnwerkersdorp, gehuld in de stilte van vergeten herinneringen. De  Russische mijn  werd in 1919 geopend en gesloten in 1961. De gebouwen, ooit levendig en vol bedrijvigheid, staan nu als stille getuigen van vergane glorie. De huizen, met hun gebarsten ramen en afgebladderde verf, lijken te fluisteren over de verhalen van de mensen die hier ooit woonden aan de bevroren zee.

De wind neemt af. Onderweg zien we verschillende rendieren op zoek naar mos onder de dikke sneeuwlaag. Deze wilde dieren zijn aangepast aan het harde klimaat, er leven een 12.000 rendieren op Spitsbergen, omdat de dieren niet schuw zijn, heb je een grote kans om deze te zien. Een poolvos of een ijsbeer zijn zeldzamer.